ดิฉันบำรุงพระศาสดาแล้ว ปฏิบัติพระ-
พุทธศาสนาเสร็จแล้ว ปลงภาระอันหนักลงแล้ว
ถอนตัณหาเครื่องนำไปสู่ภพแล้ว
ดิฉันบรรลุถึงประโยชน์ คือธรรมเป็นที่
สิ้นสังโยชน์ ที่กุลบุตรทั้งหลาย ออกบวชเป็น
บรรพชิตต้องการนั้นแล้ว ญาณของดิฉัน ใน
อรรถะ ธรรมะ นิรุตติและปฏิภาณไพบูลย์หมดจด
เพราะอำนาจพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด
ดิฉันเผากิเลสทั้งหลายแล้ว . . . คำสอน
ของพระพุทธเจ้าดิฉันได้ทำเสร็จแล้ว.
ทราบว่า ท่านพระภัททากุณฑลเกสีภิกษุณีได้กล่าวคาถาเหล่านั้น ด้วย
ประการฉะนี้แล.
จบกุณฑลเกสีเถรีอปทาน
กิสาโคตมีเถรีอปทานที่ 2 (22)
[162] ในกัปที่หนึ่งแสนแต่ภัทรกัปนี้
พระพิชิตมารพระนามว่า ปทุมุตตระ ผู้ทรงรู้จบ
ธรรมทั้งปวง เป็นนายกของโลกเสด็จอุบัติขึ้นแล้ว
ครั้งนั้น ดิฉันเกิดในสกุลหนึ่งในพระนคร
หังสวดี เข้าไปเฝ้าพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐกว่า
นรชนพระองค์นั้นแล้ว ถึงพระองค์เป็นสรณะ